Paradiso inferno

Είμαι άγγελος και διάβολος ταυτόχρονα.

Υπήρξαν άνθρωποι που είδαν το πρόσωπό μου σαν κάτι φωτεινό. Κάτι που έφερε ελπίδα στη ζωή τους. Που μετά από ένα άσχημο γεγονός, πήραν δύναμη από το χαμόγελό μου να συνεχίσουν.

Υπήρξαν και άλλοι που στο άκουσμά μου και μόνο απομακρύνονται. Αυτοί που έτσι απλά, κάποτε τους πλήγωσα. Αυτοί που δε θέλησαν ποτέ να ακούσουν μια εξήγηση. Την οποία ακόμα ίσως δεν έχω να τους δώσω.

Θέλω να είμαι άγγελος. Επίγειος άγγελος.
Να φωτίζω με αγάπη τις καρδιές των ανθρώπων.
Να με κοιτούν και να φέρνουν χρώματα στο νου τους.
Να με ακούν και να γεμίζει γαλήνη η ψυχή τους.
Να τους αγκαλιάζω και να διώχνω κάθε σκοτεινή τους σκέψη.

Είμαι όμως άνθρωπος.
Και όσο κι αν δεν το θέλω, είμαι άγγελος και διάβολος ταυτόχρονα.

Σε βλέπω.

Να τελικά που το να μην έχεις έμπνευση, αποτελεί από μόνο του έμπνευση. Ας γράψω λοιπόν και εγώ τις απύθμενες βλακείες μου τώρα που έχει τελειώσει η μέρα (και έχει αρχίσει η καινούρια) και το μυαλό μου έχει αδειάσει λόγω νύστας.

Έχει φάση να νυστάζεις.

Να νυστάζεις όμως μετά από πολλή κούραση και πίεση του νου.

Να μη θες να σκέφτεσαι άλλο, ρε παιδί μου. Να εκλιπαρείς για όχι άλλο κάρβουνο.

Και εκεί που πας να γίνεις εσύ κάρβουνο, τσουπ! κλείνουν οι διακόπτες και χαλαρώνεις.

Συννεφάκια λευκά κινούνται ανέμελα σε μαύρο ουρανό. Πίσω τους ξεπροβάλλουν αστεράκια.

Μικρές πυγολαμπιδούλες τριγυρίζουν χαρωπά. 

Η νυχτεριδούλα με τον νυχτεριδάκο πετούν αγκαλίτσα πάνω από την πισίνα εκείνου του πανέμορφου ξενοδοχείου στο Πήλιο, κατεβαίνουν στιγμιαία, τσουπ! βρέχουν την κοιλίτσα τους και ξαναπετούν ψηλότερα.

Είναι μεσάνυχτα (περασμένα)... ♪    όλη η φύσις ησυχάζει... ♫

Βήματα ακούω.

Πάνω σε ξεραμένα φυλλαράκια που κάνουν κρατς κρατς.

Ποιος να είναι άραγε;

Το βρήκα! είναι τα δικά μου βήματα.

Και αυτό είναι το σημείο όπου έριξα μια ματιά στα παραπάνω και πήρα την απόφαση να πάω για ύπνο πριν αρχίσουν να πέφτουν ντομάτες.

Όπου ακούς πολλά κεράσια, αργεί να ξημερώσει.

Ο παπάς ο παχύς, έφαγε παχιά φακή.
Γιατί, παπά παχύ, έφαγες παχιά φακή;



..... και το παραλήρημα της νύστας συνεχίζεται. Ώρα να πάμε για ύπνο.

ΝΙΨΟΝΑΝΟΜΗΜΑΤΑΜΗΜΟΝΑΝΟΨΙΝ

Ηθική... μια λέξη που απλώς τη μάθαμε κάπου και τη λέμε. Τι όμως σημαίνει κατά βάθος; Τι είναι ηθικό και τι ανήθικο; Πώς καθορίζεται; Συχνά είναι τόσο δυσδιάκριτη η λεπτή γραμμή μεταξύ τους... Το να μη γνωρίζω ή να μη θέλω να γνωρίζω, τι με κάνει;

Και η τρομοκρατία καλά κρατεί.

Drama queen

Κάπου, κάποτε, κάποιος...
...με είχε χαρακτηρίσει ακριβώς έτσι.

Όσο περνάει ο καιρός, αντιλαμβάνομαι πόσο δίκιο είχε. Πώς να βρω τη λύση όμως δεν ξέρω. Γιατί στάνταρ θα πάω από κανα έλκος στομάχου, τη βλέπω εγώ τη δουλειά.
Μέχρι τότε, βαθιές ανάσες.
Εισπνοή, εκπνοή.
Εισπνοή, εκπνοή.

τι ήταν ωρέ αυτό που μας βρήκε

Παράνοια. Δυστυχώς. Δεν έχω κάτι άλλο να εκφράσω.

Πορτοκαλί και μαύρο

Σε πείσμα των καιρών...
η ζωή θα βρει το δρόμο της.

Δεν περνάει από το νου σου πόσο χαίρομαι που ήρθες.

Και δε θα φοβηθώ αν δε φοβάσαι.

Φως, άναψε. Plz.

Κάποτε υπήρξε κάτι που το ήθελα πολύ. Το πάλεψα από δω, το πάλεψα από κει και το κατάφερα. Λίγο αργά μεν, αλλά το κατάφερα. Στην πορεία, βέβαια, αποδείχθηκε ότι ίσως και να μην ήταν και πολύ σωστό τελικά αυτό που ήθελα.
Το αγαπούσα όμως αυτό που ήθελα. Και καθόλου δε με στεναχωρεί που το έχω. Μόνο που δεν ξέρω τι να το κάνω. Κι ίσως αν δεν το είχα, να ήταν πολύ καλύτερα τα πράγματα.
Θα ήταν όμως;

Τώρα υπάρχει κάτι άλλο που το θέλω πολύ. Μήπως όμως στην πορεία αποδειχθεί και αυτό λάθος;

Τι είναι λάθος τελικά;
Ποιος το προσδιορίζει;
Πόσες φορές θα φάμε όλοι τα μούτρα μας μέχρι να μας φάει το μαύρο σκοτάδι;

Το πιο όμορφο πράγμα που διάβασα σήμερα ήταν:

♦♦♦♦ Αντί να στενοχωριέσαι για το σκοτάδι, άναψε ένα φως. ♦♦♦♦

Μήπως τα πράγματα είναι τόσο απλά και εμείς τα βλέπουμε σύνθετα;

...

Τέλος κρίσης σκέψεως.
Ώρα για ύπνο γιατί έχουμε βαρύ πρόγραμμα αύριο.

Για πάρτη σου το πρώτο post της χρονιάς

Αυτό το post είναι εξολοκλήρου αφιερωμένο στον Δημήτρη.

Θεωρώ ότι είναι μεγάλη μου τιμή να μου ζητήσει κάποιος να γράψω κάτι.
Γι' αυτό για σένα και μόνο... για να με θυμάσαι κάτι παρόμοιες κρύες νύχτες του χειμώνα.

Θα σου παραθέσω ένα γνωστό κείμενο, όχι δικό μου, χαρακτηριστικό όμως της εποχής με ποιητική χροιά, πιστεύω να αγγίξει την ψυχή σου και να σου φέρει όμορφες, γαλήνιες εικόνες στο νου.

Από μένα για σένα, για όλα αυτά τα χρόνια γνωριμίας μας.

Χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει... χιονίζει...

...και τελικά το έστρωσε.

Ευτυχισμένο 2012 σε όλους!!!!!! ☺